منو تو خدا . خدا و اسمون و یک عالمه  دل های تنها.

دل های تنها و نگاه های دوخته شده به   اسمون.ماه هم مونده تنها .... این خطای دید ماست که ماه رو کناره یک عالمه ستاره میبینیم.همین ستاره ها فرسخ ها با ماه فاصله  دارند.اسمون ماه رو به خاطر خودش نمی خواهد به خاطر قشنگیاش می خواهد به خاطره همینه که روز ها ماه رو پنهون میکنه اخه میترسه دیگران به خاطر اینکه ماهتو روز نور نداره اسمون رو مسخره کنند. اسمون خیلی میترسه  دوست نداره انگشت نمای دیگران بشه.اسمون رنگ ابی خودش رو دوست داره نه رنگ سفید ماه رو.اسمون دوست داره وقتی تو اب در یا نگاه میکنه تنهاباشه ابی باشه بزرگ باشه قشنگ باشه .نه اینکه عکسش کنار ماه توی اب قرار بگیره.بی چاره ماه!!! به خاطره اسمون روز ها نمی درخشه و خودش رو پنهون میکنه تا اسمون وقتی عکس خودش رو تو دل دریا میبینه بزرگ باشه تنها باشه ابی باشه قشنگ باشه !!! بی ماه باشه !!!!!!!!! اخی . فقط قصه ی ماه و اسمون نیست که این طوری افسانه ی ما ادما هم همین طوره یخورده بهش فکر کن به حرفم میرسی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: